Μάγισσα Αττάρτη

Σμύρνη, νύχτα της 9ης Μάιου 1889.


Η πόρτα χτύπησε…. Ήτανε μια γυναίκα που δεν είχε ξαναδεί στο μαχαλά. Ο αέρας μύρισε κάτι από τις μεγάλες σκηνές. Μέσα στον οντά της Αττάρτης έφεγγε ένα και μοναδικό κερί. Η γυναίκα κουβαλούσε ένα μεγάλο βιβλίο, πιο μεγάλο δεν έχεις ματαδεί, με λουκέτα και σιδεριές.

“Κανένας”, είπε η Αττάρτη, “δε γνωρίζει όσα η Σελάνα. Κανένας…”, συνέχισε, “δεν είναι τίποτα, χωρίς γνώση για τις ρίζες του, τη φαμελιά του. Δεν μπορείς να δεις το φως, αν δεν γνωρίσεις το σκοτάδι. Οι άνθρωποι συχνά φοβούνται τι θα τους συμβεί. Καλύτερα να μάθαιναν τι τους συνέβη. Γιατί ό,τι έγινε θα ξαναγίνει…. Η Σελάνα έχει τη γνώση της σκιάς. Αυτής που ακολουθεί τους ανθρώπους. Και είναι εδώ να μας τη θυμίζει”.

Ο αέρας ψύχρανε και η Σελάνα ξεκίνησε να μιλάει. Μπορεί να μίλαγε και για οκτώ μέρες συνέχεια…..




Αίγινα, 24 Αυγούστου 1965.


…… “Γιέτερ, πότνια Σελάνα”. Η Κατίνα έδειξε με το χέρι της τις απλωμένες κάρτες στο τραπέζι. “Πες μας για τη Deste”.

“Η Deste είναι το πιο παλιό μας μυστικό!”

Η Σελάνα άνοιξε τις σιδεριές από το μεγάλο της βιβλίο και έβγαλε μια σκόνη. Την έριξε πάνω στα χαρτιά. Ένα λεπτό στρώμα γύρης στροβιλίστηκε στον αέρα και κάθισε πάνω στις μορφές.

“Αναστήτωσαν οι ψυχές” μουρμούρισε. “Άνθρωποι και τζαν, ζώα και ήλιοι, στοιχειά της γης, του αέρα, της φωτιάς, των νερών, των ουρανών….. Ελθέ… Εγώ, η Σελάνα, κόρη της Μαγκ Άσταρτ, σας καλώ”.

Σηκώθηκε νοτιάς. Το παράθυρο της κουζίνας άνοιξε διάπλατα και το παντζούρι χτύπησε το κανάτι στο πρεβάζι.

“Κάθε πρόσωπο της Deste”, συνέχισε η Σελάνα, “είναι ένα πρόσωπο της γενιάς μας που έχει χαρεί, πονέσει, κλάψει, περάσει δεινά, ευδαιμονίες και συμφορές, δόξες και θρήνους. Κάθε πρόσωπο της Deste, έχει μάθει πικρά αυτό που θέλει να σου πει…. Αρκεί να έχεις το κουράγιο να το ακούσεις”.

Αποσπάσματα από το εγχειρίδιο:
“Deste – Η τράπουλα της Κατίνας” της Μάρας Μεϊμαρίδη. Εκδόσεις Καστανιώτη.


Διαβάστε επίσης: Το ζώδιο που αντιστοιχεί σε κάθε πρόσωπο της deste