Ο Δρόμος του Ειρηνικού Πολεμιστή

Όταν πήγα να τον επισκεφτώ το επόμενο πρωί, φαινόταν πιο δυνατός. Αμέσως τον έβαλα στα δύσκολα. «Σωκράτη, γιατί συνέχισες να τρέχεις μαζί μου, και ακόμη χειρότερα να χοροπηδάς σαν τρελός, ενώ ήξερες ότι όλα αυτά μπορούσαν να σε σκοτώσουν από στιγμή σε στιγμή;»

«Γιατί να ανησυχώ; Καλύτερα να ζήσει κανείς, πριν πεθάνει. Είμαι ένας πολεμιστής — ο δρόμος μου είναι η δράση» είπε. «Είμαι ένας δάσκαλος. Διδάσκω με παραδείγματα. Κάποια μέρα ίσως κι εσύ να διδάξεις άλλους με τον τρόπο που σε δίδαξα εγώ — τότε θα καταλάβεις ότι οι λέξεις δεν φτάνουν. Κι εσύ θα πρέπει να διδάξεις με παραδείγματα, και μόνο όσα πράγματα έχεις μάθει μέσα από τις δικές σου εμπειρίες».

Τότε μου είπε μια ιστορία:

Μια μητέρα έφερε τον νεαρό γιο της στον Μαχάτμα Γκάντι. Τον παρακάλεσε, «Σε παρακαλώ, Μαχάτμα. Πες στον γιό μου να πάψει να τρώει ζάχαρη». Ο Γκάντι έμεινε σιωπηλός. Μετά είπε, «Ξανάφερε τον γιο σου σε δύο εβδομάδες».

Παραξενεμένη, η γυναίκα τον ευχαρίστησε, και είπε ότι θα έκανε αυτό που της είχε ζητήσει. 

Δύο εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε με τον γιο της. Ο Γκάντι κοίταξε τον νεαρό στα μάτια και του είπε: «Σταμάτα να τρως ζάχαρη».

Γεμάτη ευγνωμοσύνη αλλά και περιέργεια, η γυναίκα τον ρώτησε, «Γιατί μου είπες να τον ξαναφέρω σε δύο εβδομάδες; Θα μπορούσες να του είχες πει και τότε το ίδιο πράγμα».

Ο Γκάντι της απάντησε: «Πριν από δύο βδομάδες, έτρωγα κι εγώ ζάχαρη».

«Νταν, να ενσαρκώνεις αυτά που διδάσκεις, και να διδάσκεις μόνο πράγματα που έχεις αφομοιώσει από προσωπικές εμπειρίες».

«Τι άλλο να διδάξω από ενόργανη γυμναστική;»

«Η γυμναστική είναι αρκετή — αρκεί να την χρησιμοποιείς σαν μέσω κάλυψης για άλλα, πιο σημαντικά μαθήματα» μου είπε. «Να σέβεσαι τους άλλους. Δίνε τους πρώτα αυτό που θέλουν και, ίσως με τον καιρό, μερικοί θα επιθυμήσουν να πάρουν αυτό που θέλεις να τους δώσεις εσύ. Να είσαι ευχαριστημένος με το να διδάσκεις τούμπες, μέχρι κάποιος να σου ζητήσει κάτι παραπάνω».

«Και πώς θα ξέρω αν θέλουν κάτι παραπάνω;»

«Θα το καταλάβεις».

«Μα, Σωκράτη, είσαι σίγουρος ότι προορίζομαι για δάσκαλος; Δεν νιώθω σαν δάσκαλος».

«Φαίνεται να έχεις πάρει αυτή την κατεύθυνση».

«Αυτό μου θύμισε κάτι που ήθελα να σε ρωτήσω εδώ και πολύ καιρό. Συχνά φαίνεται να διαβάζεις τις σκέψεις μου, ή να γνωρίζεις το μέλλον μου. Θα αποκτήσω κι εγώ κάποια μέρα αυτές τις δυνάμεις;» Μόλις το άκουσε αυτό, ο Σωκράτης έσκυψε, άναψε την τηλεόραση, και άρχισε να βλέπει κινούμενα σχέδια. Εγώ την ξανάκλεισα. 

Στράφηκε προς το μέρος μου αναστενάζοντας. «Ήλπιζα ότι είχες ξεπεράσει τον παιδιάστικο ενθουσιασμό σου για τις "δυνάμεις". Αλλά μια και το ανέφερες, καλύτερα να ξεμπερδεύουμε με αυτό. Ωραία λοιπόν, τι θέλεις να μάθεις;»

«Πρώτα απ' όλα, την πρόβλεψη του μέλλοντος. Το έχεις κάνει μερικές φορές».

«Το να προβλέπεις το μέλλον βασίζεται στην ρεαλιστική αντίληψη του παρόντος. Μην προσπαθείς να δεις το μέλλον, μέχρι να μπορέσεις να δεις καθαρά το παρόν».

«Καλά λοιπόν. Τι έχεις να πεις για το διάβασμα των σκέψεων;» τον ρώτησα.

Ο Σωκράτης αναστέναξε. «Τι να πω γι αυτό;»

«Σχεδόν πάντα, ξέρεις τι σκέφτομαι».

«Ναι, πράγματι» παραδέχτηκε, «ξέρω τι σκέφτεσαι, τις πιο πολλές φορές. Είναι εύκολο να διαβάσω τις "σκέψεις" σου, γιατί είναι γραμμένες στο πρόσωπο σου».

Κοκκίνισα.

«Κατάλαβες τι εννοώ;» είπε γελώντας και έδειξε τα κοκκινισμένα μου μάγουλα. «Και δεν χρειάζεται να είναι μάγος κανείς για να διαβάζει πρόσωπα — οι χαρτοπαίκτες το κάνουν συνέχεια».

«Αλλά τι γίνεται με τις αληθινές δυνάμεις;»

Ανακάθισε στο κρεβάτι και είπε, «Υπάρχουν πράγματι ειδικές δυνάμεις αλλά για τον πολεμιστή αυτά τα πράγματα δεν έχουν καμία σημασία. Μην ξεγελιέσαι. Η Ευτυχία είναι η μόνη δύναμη που μετράει. Και δεν μπορείς να κατακτήσεις εσύ την ευτυχία —εκείνη θα κατακτήσει εσένα, μόνο αφού έχεις παραιτηθεί από όλα τα άλλα».

Ο Σωκράτης φαινόταν να χάνει τις δυνάμεις του. Με κοίταξε για λίγο σαν να προσπαθούσε να πάρει κάποια απόφαση. Μετά μίλησε, με απαλή αλλά σταθερή φωνή, λέγοντας τα λόγια που φοβόμουν όσο τίποτε άλλο στον κόσμο. «Βλέπω ξεκάθαρα, Νταν, ότι είσαι ακόμη παγιδευμένος — ακόμη ψάχνεις κάπου αλλού για την ευτυχία. Ας είναι. Θα συνεχίσεις να ψάχνεις ώσπου να απελπιστείς τελείως.

Πρέπει να φύγεις για ένα διάστημα. Ψάξε να βρεις αυτό που θέλεις, και μάθε ό,τι μπορείς. Μετά, θα δούμε»